Voor hulp moet je bij Willem zijn

Geplaatst op

De boodschappen voor een buur de trap op dragen. De tuin van het complex onderhouden. Een oogje in het zeil houden bij een bejaarde bovenbuurman. Willem Jansen (65) vindt het allemaal doodgewoon. Sinds tien jaar woont hij in een seniorencomplex met ruim veertig woningen in de Rivierenwijk. Vroeger was hij met veel plezier vrachtwagenchauffeur. Om medische redenen werd hij afgekeurd. Moeilijk vond hij dat. "Ik wil me graag nuttig maken. Daarom voelt het goed om anderen te helpen."

Schoffelen
Zijn vrijwilligerswerk in woonzorgcentrum Zuylenstede ligt door corona stil. Maar gelukkig is er ook rondom Willems woning van alles te doen. Zo schoffelt en sproeit hij regelmatig in de gezamenlijke binnentuin. "Tuinieren is altijd mijn hobby geweest. Vroeger ging ik al met mijn vader naar zijn grote volkstuin. We verbouwden er groente, fruit en bloemen. Wie tuiniertips wil, kan zich bij mij melden." Hoe leuk ook, tuinieren is best veel werk. De tuin is groot en er groeit behoorlijk wat onkruid, ook tussen de tegels. "Het zou fijn zijn als iemand binnen het complex me hierbij wil helpen."

Willem Jansen, bewoner Rivierenwijk

"Ik wil me graag nuttig maken. Daarom voelt het

goed om anderen te helpen."

Praatje
Verder houdt Willem zijn bovenbuurman Arie van 85 jaar goed in de gaten. "Hij is slecht ter been. Na een val lag hij een keer een hele nacht op de grond. Nu heb ik zijn sleutel. Elke ochtend ga ik bij hem kijken. Dan maken we even een praatje. Ook doe ik zijn boodschappen." Laten we wat meer naar elkaar omkijken, zegt Willem. "Vroeger was dat logisch, nu niet meer. Soms mis ik dat wel. Dus, is er een buur die nooit meer buiten komt, ga dan samen een blokje om. Of bezoek iemand die eenzaam is."

Voor hulp moet je bij

Helpers in het zonnetje
Kent u iemand die klaarstaat voor andere huurders? Laat het ons weten. Misschien staat hij of zij dan volgende keer hier. Aanmelden kan via communicatie@boex.nl of (030) 282 78 88.

Deel dit Verhaal

LinkedIn
Facebook
Email

Overig nieuws

“Mijn nieuwe voortuin brengt me rust”

Anthony Senior heeft een huurwoning in Lunetten. Mét een voortuin. Daar lagen vooral tegels in. Maar dat is veranderd. Met hulp van stichting Straatboer.

"Hier voel ik me veilig"

Is dit echt mijn huis? Dat vraagt Peter Zabihianmiandoab (47) zich nog regelmatig af. Hij heeft jarenlang in asielzoekerscentra gewoond. Nu heeft hij zijn eigen appartement in Lombok. Daar is hij dolblij mee. Het groene papegaaitje Esther hipt uit haar kooitje. Ze fladdert even door de kamer en landt dan zachtjes op Peters schouder. “Ze houdt van gezelschap,” zegt Peter lachend, terwijl hij de vogel zachtjes aait. “’s Avonds komt ze vaak bij me op schoot zitten.” Peter Zabihianmiandoab kwam als vluchteling naar Nederland. Sinds dit jaar woont hij in zijn eigen appartement in Lombok. De muren zijn geschilderd in een warme terrakleur. De hoekbank nodigt uit om neer te ploffen en door de grote ramen valt zonlicht naar binnen. Op tafel staan schaaltjes met nootjes, fruit en andere lekkere hapjes. Ook liggen er boeken voor zijn Nederlandse les. Alles straalt gastvrijheid uit. “Ik vind het gezellig om mensen thuis te ontvangen,” zegt hij.