“Ik kan hier met een gerust hart oud worden”

Ze verruilde in 2023 het bos voor hartje Utrecht. En daar heeft Jacqueline Hovius (69) nog geen moment spijt van gehad. Ze vindt het heerlijk in het seniorencomplex aan de Kruisstraat. “We kijken hier naar elkaar om. En ik heb alles in de buurt.”

“Kom binnen”, zegt Jacqueline Hovius vrolijk. “We zitten net met wat buren buiten.” Via een groot en licht atrium loopt ze naar de tuin, waar een groepje bewoners onder de parasol iets zit te drinken. Al bijna twee jaar woont Jacqueline in het seniorenappartementencomplex Kruisstraat / Steven Butendiekplein, aan de rand van het Utrechtse centrum. In haar stadsie, waar ze geboren is. Voor de liefde verhuisde ze naar de bossen in Zeist en omgeving, waar ze ruim dertig jaar woonde. En nu is ze dus terug in Utrecht. Daar is ze dolblij mee, vertelt ze stralend. “Het bos is prachtig hoor, maar ik was de bomen ook een beetje zat. Ik woonde al een tijdje alleen en wilde weer tussen de mensen zitten. En het liefst in de binnenstad.” Via via hoorde ze van de woongroep in het complex. Toen ze mailde dat ze interesse had, bleken alle twaalf appartementen helaas bezet te zijn. Kort daarna werd ze alsnog benaderd: er was een plekje vrijgekomen. Na drie keer een gesprek – ze moest officieel hospiteren – kreeg ze het appartement.

De appartementen liggen om een tuin heen. De tuin is een fijne plek om met buren wat te drinken.

Eigen bieb

Enthousiast laat Jacqueline het complex zien. Het is gebouwd in 1989 en bestaat uit lichte gelijkvloerse driekamerappartementen. Het atrium is een echte ontmoetingsplek. Er zijn overal zitjes gemaakt. En er staan tafels waarop tijdschriften en kranten liggen. Verder is er een mini-bibliotheek waar iedereen boeken kan lenen. En een weggeefplank waar je spullen neerlegt die je niet meer gebruikt en waar een ander misschien nog wat aan heeft. Er wordt dankbaar gebruik van gemaakt, vertelt Jacqueline. Op een prikbord hangen briefjes van buren. ‘Ik vier zaterdagavond mijn verjaardag, alvast excuus voor eventuele overlast’, staat er. Hier melden bewoners ook dat er een sleutel of bril is gevonden, en waar je deze kunt ophalen.

Groengroep

Vanuit het atrium heb je goed zicht op de ruime tuin. Er bloeit van alles, er is zon en schaduw en bewoners kunnen op verschillende plekken zitten. Jacqueline is lid van de groengroep. Met de hulp van een hovenier werkt ze, samen met andere groengroep-leden, een keer per maand in de tuin. “Daar maken we altijd een leuke dag van. We werken wel haroor, maar drinken ook uitgebreid koffie, met taart. En we lunchen met zijn allen.” Daarnaast houdt Jacqueline de website bij van de bewonerscommissie en van de woongroep. “Ik vind het fijn om ergens iets aan bij te dragen. Zo help ik mee om de wereld een beetje gezelliger te maken.”

Links: Samen met andere bewoners werkt Jacqueline eens per maand in de tuin. Rechts: Een inkijkje in het appartement van Jacqueline. Met op de voorgrond de glas-inloodhanger met de Utrechtse vlag erin verwerkt.

Omkijken naar elkaar

Wie van contact met anderen houdt, komt hier makkelijk buren tegen. Maar je kunt hier ook rustig en ongestoord wonen, vertelt Jacqueline. “We hebben respect voor iemands privacy, lopen de deur niet bij elkaar plat. Je hoeft zeker niet met iedereen vrienden te zijn, maar dat we hier naar elkaar omkijken is wel heel fijn. We zorgen voor elkaar. Is er iemand ziek, dan kijk je of je iets voor elkaar kunt doen. Toen ik een longontsteking had, kwam mijn buurvrouw van 89 me helpen.” Met haar woongroep doet Jacqueline regelmatig leuke dingen. De groep heeft een eigen ontmoetingsruimte waar de leden eens per twee weken samen eten. Daarnaast maken ze samen uitstapjes, naar een muziekfestival of museum bijvoorbeeld. Ook als er evenementen zijn voor het hele complex – georganiseerd door de bewonerscommissie – is Jacqueline er graag bij. “Zo is er af en toe op zondag happy hour in het atrium. Alle bewoners zijn dan welkom voor een drankje met een hapje, en er wordt muziek gedraaid. Er komt altijd een vaste groep mensen naartoe. Verder hebben we de Sinterklaasbingo, een nieuwjaarsborrel en een zomerbarbecue. Rond kerst hangt een echtpaar uit ons complex kerstversiering op in het atrium. Dat zijn gezellige dingen.”

Utrechtse vlag

Jacquelines eigen, lichte woning is stijlvol ingericht en heeft een open keuken. Ze wijst op een hanger van glas in lood die voor het keukenraam hangt. “Kijk, de Utrechtse vlag zit erin verwerkt. Een vriendin maakte ‘m speciaal voor mij omdat ik zo blij ben om weer in de stad te wonen.” Haar woonplek is echt ideaal, vindt ze. “Ik wandel graag rond de singel en kan bijna kruipend naar de Stadsschouwburg voor een voorstelling. Bovendien is alles in de buurt: de huisarts, de apotheek, de bioscoop, de kapper, de bushalte. Ik kan hier met een gerust hart oud worden.” Want wat er ook gebeurt, Jacqueline blijft hier wonen. “Oók als er nog eens een leuke man langskomt. Dan ga ik wel latten!”