Geplaatst op

Om haar nieuwe buren te leren kennen, organiseerde Remke Spijkers een ‘burenbakkie’. Terwijl ze samen koffie en warme chocomel dronken, kletste iedereen gezellig met elkaar.

Sinds juli 2017 woont Remke Spijkers op de Meerkoethof in Utrecht: een appartementencomplex met 15 woningen. "Met mijn huis was ik meteen heel blij. Maar ik wilde ook graag mijn buren leren kennen. Als ik op de gang af en toe een praatje kan maken, voel ik me veiliger en meer op mijn gemak." Ze besloot bij haar thuis een ‘burenbakkie’ te organiseren: samen koffiedrinken om kennis te maken. Op de uitnodiging die ze in de brievenbussen gooide, kwamen niet veel reacties. "Vervolgens belde ik aan bij buren van wie ik niets had gehoord om alvast even een hand te geven. Toen beloofden veel van hen te komen. Want ook de mensen die er langer woonden, kenden elkaar nauwelijks. In 35 jaar tijd was nog nooit zoiets georganiseerd."

Remke Spijker, bewoner Meerkoethof

"Als ik op de gang af en toe een praatje kan maken,

voel ik me veiliger en meer op mijn gemak."

Ketting
Een mooi initiatief van Remke, vindt Wilma de Buck van Utrecht in Dialoog. "Door met je buren in gesprek te gaan, voel je je meer verbonden met elkaar. Als je meer over de ander weet, begrijp je hem of haar ook beter. En je kunt elkaar makkelijker aanspreken als er iets is." Tijdens het burenbakkie kwamen van de 15 buren bij Remke langs. Om het ijs te breken, kreeg iedereen een medaille om waar Remke de naam en het huisnummer op had geschreven.

handen-schudden-in-het-complex 2

"Ik zorgde voor koffie, thee en warme chocomel. Verschillende buren hadden iets lekkers meegenomen. Best spannend vond ik het, maar het liep eigenlijk vanzelf. Iedereen kletste met elkaar."

Eerst oefenen
Contact maken is soms best lastig, zeker als je met verschillende culturen in een gebouw woont, weet Wilma de Buck. "Probeer oprecht nieuwsgierig naar elkaar te zijn. Maak eerst contact en stel open vragen op een prettige manier, zonder te oordelen.
Begin bijvoorbeeld met: ‘Mag ik je iets vragen?’" Vind je het spannend om zomaar met buren in gesprek te gaan, oefen dan eens op bekenden. "Wat is voor die ander een fijne manier om aangesproken te worden? Sommige mensen vinden contact maken lastig. Probeer het bespreekbaar te maken: wil je meedoen, wat vind je prettig in burencontact?"

Wilma Buck, Utrecht in Dialoog

"Door met je buren in gesprek te gaan, voel je je meer verbonden met elkaar. Als je meer over de ander weet, begrijp je hem of haar ook beter."

Burensoepie
"Het was echt fijn om mijn buren beter te leren kennen", zegt Remke. "Een half jaar later organiseerde ik een ‘burensoepie’, waarvoor ik een flinke pan soep had gemaakt. Toen kwamen er 12 mensen. Ook de schuchtere buurman die had gezegd: ‘Dat is niks voor mij, maar ik wens jullie veel plezier.’ Dat was echt een leuke verrassing." De sfeer in het gebouw is verbeterd, merkt ze. "Mensen kennen elkaars naam en maken makkelijker een praatje. Bovendien kun je samen een vuist maken als er iets is, bijvoorbeeld overlast in de wijk. Samen sta je sterker." Remke krijgt elke keer enthousiaste reacties: het was leuk, wanneer doen we het weer? Lachend: "Ik wil het zeker nog een keer organiseren, maar om eerlijk te zijn: het zou ook leuk zijn als nu een van de andere buren het organiseert."

Deel dit Verhaal

Overig nieuws

“Mijn nieuwe voortuin brengt me rust”

Anthony Senior heeft een huurwoning in Lunetten. Mét een voortuin. Daar lagen vooral tegels in. Maar dat is veranderd. Met hulp van stichting Straatboer.

"Hier voel ik me veilig"

Is dit echt mijn huis? Dat vraagt Peter Zabihianmiandoab (47) zich nog regelmatig af. Hij heeft jarenlang in asielzoekerscentra gewoond. Nu heeft hij zijn eigen appartement in Lombok. Daar is hij dolblij mee. Het groene papegaaitje Esther hipt uit haar kooitje. Ze fladdert even door de kamer en landt dan zachtjes op Peters schouder. “Ze houdt van gezelschap,” zegt Peter lachend, terwijl hij de vogel zachtjes aait. “’s Avonds komt ze vaak bij me op schoot zitten.” Peter Zabihianmiandoab kwam als vluchteling naar Nederland. Sinds dit jaar woont hij in zijn eigen appartement in Lombok. De muren zijn geschilderd in een warme terrakleur. De hoekbank nodigt uit om neer te ploffen en door de grote ramen valt zonlicht naar binnen. Op tafel staan schaaltjes met nootjes, fruit en andere lekkere hapjes. Ook liggen er boeken voor zijn Nederlandse les. Alles straalt gastvrijheid uit. “Ik vind het gezellig om mensen thuis te ontvangen,” zegt hij.